نور السهر ضو القمر يرسم قدر عشاق من هم شقى وحبه لقيه ومنهم بقى عفراق
لمحة بصر عمر البشر عجأت سفر وغياب عيش الهوا وكون الدوا نبقى سوا احباب
شوف الدنى غفلة سنى والولدنى بتروح ضلى اضحكى ولا تشتكى يكفى بكى وجروح